Programowanie przyszłością dziennikarstwa

Python logo edited by PC
Approved by Python Software Foundation

Praca dziennikarza w dobie nowych mediów coraz częściej wymaga od niego umiejętności zarządzania wielkimi bazami danych. Wyszukiwanie i analizowanie tego rodzaju treści pochłania sporo czasu i energii, co więcej, wiele zależności między zmiennymi pozostaje ukryta przed ograniczonymi możliwościami analitycznymi ludzi. Wszystko byłoby o wiele prostsze, gdyby tylko dziennikarze potrafili programować...

Kilkanaście linijek kodu tworzy program, który zbiera z określonych stron w sieci wszystkie informacje na dany temat i segreguje je w Excellu. Kilka dodatkowych wersów pozwala na opracowanie tych treści w atrakcyjnej graficznie formie bez konieczności żmudnego przeszukiwania witryn, kopiowania treści i ręcznego opracowywania danych. Programowanie nie tylko pozwala na skrócenie procesu zbierania danych, ale także umożliwia zaobserwowanie zależności, które umknęłyby ludzkiej spostrzegawczości.

Barierą dla wprowadzenia tego rodzaju udogodnień jest przekonanie, że nauczenie się programowania przerasta zdolności poznawcze humanistów, tymczasem praktycy przekonują, że wystarczające opanowanie wybranego języka zajęło im zaledwie kilka tygodni. Żałować należy, że polskie uczelnie kształcące pracowników mediów nie podążyły ścieżkami wytyczonymi przez zachodnie uniwersytety kładące nacisk na naukę programowania przez przyszłych dziennikarzy. Na naukę, choćby samodzielną, nigdy nie jest za późno. Powiem więcej, by być konkurencyjnym na rynku pracy, właśnie teraz jest najlepszy czas na nabycie tego rodzaju kompetencji.

Pierwszym krokiem w nauce programowania jest wybór języka, którego będziemy się uczyć. Zarówno Stanisław Stanuch na łamach czasopisma Press, jak i Wojciech Walczak (programista, analityk i autor bloga Laboratorium Danych) polecają:

• czytelny, przejrzysty, uniwersalny i bogaty język PYTHON - do pisania botów przeglądających strony i scrapingu (pobierania danych bezpośrednio ze stron internetowych i zapisywania ich w jednym pliku na dysku komputera)
• trudniejszy, ale bardziej przydatny w dziennikarstwie danych język R - o podobnym zastosowaniu
• popularny, znany ze stron internetowych skryptowy język JavaScript - do atrakcyjnego wizualnego przedstawiania danych, nadania im interaktywności i możliwości wprowadzania dynamicznych zmian. + biblioteki D3.js.

Nauczyć się podstaw programowania, umożliwiającego pisanie prostych botów możesz nauczyć się samodzielnie w kilka tygodni. Zainteresowanych odsyłam na e-learningową platformę coursera.org, na której znajdują się kursy przyjazne nawet najbardziej zadeklarowanym humanistom.

Zastosowanie programowania w dziennikarstwie oraz w badaniach medioznawczych możecie ocenić na stronie http://laboratoriumdanych.pl/projekty/, na której trwają prace nad botem oceniającym wartość emocjonalną zdań, a także dostępne są rezultaty zakończonych już projektów takich jak:

• Fejsometr.pl – facebookowa aplikacja analityczna, pobierająca dane użytkownika i generująca raport o aktywności użytkownika i jego znajomych. Aplikacja odpowiadała m.in. na takie pytania: kto jest najbardziej aktywny? Kto otrzymuje najwięcej lajków i komentarzy? Do jakich stron najczęściej linkują znajomi? Kto z kim wchodzi w interakcje? 
• newsanalyzer – robak pobierający co 20 minut zawartość okienek informacyjnych ze stron: Gazeta.pl, WP.pl, Interia.pl, Onet.pl.